the place to start
My temporary studio is usually a source of inspiration and starting point for painting. How does the building work? What kind of function has it had in the past and how do I experience it as my workplace? What inspires me? Decay and transience? Or do I focus on new possibilities and give the space a new meaning, so that not only I but also others can see and experience the space anew? All ideas that I collect by drawing and photographing inspire me to paint. While painting I intuitively allow changes and let go of the original idea of "the place". It is a search and I am never really satisfied! My paintings are rarely finished. Painting is "layer on layer". Sometimes I drag an unfinished painting along for years, from studio to studio, or hang it in the house for a while to discover what could be better or what is wrong with it. It suddenly becomes clear at an unguarded moment. A bird flies by or the window is open and I use that as a metaphor for inside and outside or reflections of past and present. Those metaphors can provide the solution, and the canvas is finished and good. Endurance is needed in order to paint!
de plek als vertrekpunt
Meestal is mijn tijdelijke atelier een inspiratiebron en mijn vertrekpunt voor het schilderen. Hoe zit het gebouw in elkaar? Wat heeft het in het verleden voor een functie gehad en hoe ervaar ik het nu als mijn werkplek? Wat inspireert mij? Het verval en de vergankelijkheid? Of richt ik mij juist op nieuwe mogelijkheden en geef ik de ruimte een nieuwe betekenis waardoor niet alleen ik maar ook anderen de ruimte opnieuw kunnen zien en ervaren? Alle ideeën die ik al tekenend en fotograferend verzamel voor en door de ruimte inspireren mij tot schilderen.
Tijdens het schilderen laat ik intuïtief veranderingen toe en laat ik het oorspronkelijke idee van "de plek" los. Het is een zoektocht en ik ben eigenlijk nooit tevreden! Mijn schilderijen zijn zelden af. Schilderen is "laag over laag". Soms sleep ik een onaf schilderij jaren mee, van atelier naar atelier, of hang ik het een tijdje in huis op om te ontdekken wat er beter kan of wat er niet klopt aan het beeld. Op een onbewaakt moment is het ineens duidelijk. Zo vliegt er een vogel voorbij of staat het raam open en gebruik ik dat als metafoor voor binnen en buiten of weerspiegelingen van verleden en heden. Die metaforen kunnen zomaar de oplossing zijn waardoor het doek opeens wél af is en goed. Om te schilderen is uithoudingsvermogen nodig!
Voor updates kijk op mijn insta
